هنرستانی

پیوست:

به‌طور کلی مواد طراحی در دو بخش عمده سیاه و رنگین، به دو صورت خشک و خیس به‌کار گرفته می‌شوند.

مداد غیر گرافیتی ازنظر شکل ظاهری شبیه مدادهای معمولی است. دو نوع خشک و چرب آن کنته کرایون و کرایون نامیده می‌شوند. تأثیر آن مانند مداد گرافیتی براق نیست و تیرگی آن مشابه تأثیر زغال روی کاغذ است. مدادرنگی هم از ابزارهای خشک است که تنوع رنگی زیادی دارد. استفاده و کنترل مدادرنگی نسبت به دیگر ابزارهای رنگین ساده‌تر است. همچنین به سادگی می‌توان آن را پاک و تصحیح کرد. انواع کاغذها به جز گلاسه برای کار با مدادرنگی مناسب هستند.

پاستل دو نوع گچی و روغنی دارد. پودرهای رنگی از سنگ‌های نرم مختلف یا خاک‌های رنگی تهیه می‌شوند. سه نوع اصلی آن گچ سیاه (که از سنگ‌هایی مثل سنگ رستی یا سنگ زغال ساخته می‌شود)، قرمز ( از اکر، خاک رس یا خاک‌های قرمز دیگر ساخته می‌شود) و سفید (از انواع سنگ آهک ساخته می‌شود) بسیار نرم هستند و کاربردی شبیه به زغال دارند. پاستل روغنی و مدادشمعی دربرابر آب مقاوم هستند و ترکیب آن‌ها با آبرنگ کاربرد وسیعی دارد.

امکانات روان‌نویس، راپیدوگراف و خودکار مشابه است. در آبرنگ مانند آب‌مرکب، کار از لایه‌های روشن و رقیق شروع می‌شود. برای نمایش نور و سطوح سفید، اغلب از سفیدی کاغذ استفاده می‌شود. به‌دلیل مشخص بودن رنگ کاغذ از روی آبرنگ، در اصطلاح به آبرنگ، رنگ روحی می‌گویند. گواش با غلظت زیاد سطح کاغذ را به‌صورت کامل می‌پوشاند. به همین دلیل آن را رنگ جسمی می‌نامند.

برای نگهداری طرح‌ها از حاشیه کاغذی یا قاب مقوایی (پاسپارتو) استفاده می‌شود. این حاشیه طرح را بهتر نمایش می‌دهد، محفوظ نگه می‌دارد و از برخورد آن با شیشه جلوگیری می‌کند. برای تهیة حاشیة مقوایی از دو روش استفاده می‌شود. در روش اول مقوا یا کاغذ ضخیم را اطراف طرح قرار داده، محل تلاقی آن‌ها را با زاویه 45درجه برش می‌دهند. این روش «فارسی‌بُر» نام دارد. در روش دوم بیش‌تر از مقوای ضخیم مانند مقوای ماکت استفاده می‌شود. اندازه مقوا متناسب با طول و عرض طرح به‌اضافة پهنای حاشیه درنظر گرفته می‌شود. این اندازه‌ها از پشت روی مقوا علامت گذاری می‌شود. اندازه داخلی که معادل با ابعاد طرح است، به‌کمک کاتر و خط‌کش بریده می‌شود.

فاطمه ارجمندی‌نژاد

رتبه‌ی 3 گرافیک 96

منبع: قلم چی